Als nuchter opleidingsinstituut, zijn we vaak (zo hoor ik wel eens) bescheiden. Dat is prima. Laat anderen maar de loftrompet steken over ons, dat voelt ook wel prettiger dan wanneer we zelf iets roepen.
Maar nu moet ik die bescheidenheid toch even laten varen. De loftrompet is afgestoft en opgepoetst... we gaan een deuntje spelen!
Wat ben ik namelijk enorm trots op onze club. Wat wordt er in deze corona-tijd hard gewerkt! Als het gaat om de vele verschuivingen die er zijn wegens uitval van cursisten of docenten. Omzettingen naar online. Overleg met zalenlocaties. Verzenden van lesmateriaal naar thuisadressen ipv naar het werk. Ad hoc aanpassen van lesmateriaal en website, het vele planwerk, overwerk, enzovoorts, enzovoorts. Ook voor wat betreft onze trainers en auteurs; het razendsnel verwerken van de noodverordeningen, het draaien van opleidingsgroepen onder strenge veiligheidsmaatregelen. Het ad hoc invallen als dat nodig is. Rollenspelen met veel emotie spelen terwijl je toch de afstand moet houden.... Zo kan ik nog wel even doorgaan!
Wat gebeurt er enorm veel. En sterker nog, wat gebeurt het op een mooie manier. Er is nóg meer inzet, passie, creativiteit en bereidheid dan er al was.
Daarom bij uitzondering, vanaf de voorpagina van onze website, heel onbescheiden: iedereen dank voor de inzet. Ik ben trots en dankbaar om leiding te mogen geven aan een instituut als het onze met zoveel kundige maar vooral ook warme collega's!
Dank en succes!